بررسی جایگاه تاکسونومیکی جدایه های شبه pseudomonas viridiflava عامل بلاست مرکبات

با توجه به اهمیت بیماری بلاست مرکبات در شمال کشور و خسارت شدیدی که برخی از سال ها به اندام های رویشی و زایشی وارد می کند، بررسی بیماری و عامل آن ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی تنوع باکتری عامل طی سال های 1385-1387 از بافت های دارای علائم بلاست در باغات مختلف مرکبات اطراف ساری، نمونه برداری انجام گرفت. با کشت نمونه ها بر روی آگار مغذی 63 جدایه انتخاب و آزمون های تکمیلی بر روی آنها انجام گرفت. بر اساس منفی بودن واکنش اکسیداز، عدم هیدرولیز ژلاتین، تولید لوان، واکنش متفاوت در لهانیدن ورقه های سیب زمینی، ایجاد فوق حساسیت روی شمعدانی و توتون جدایه ها به عنوان pseudomonas viridiflava شناسایی شدند. جدایه ها کاتالاز تولید نموده و ژلاتین، اسکولین، توئین 80 راهیدرولیز کردند ولی آمیلاز تولید نکرده و در تحمل نمک طعام 5% متغیر بودند. جدایه ها از مانیتول، سوکروز، اینولین، رافینوز، دی سوربیتول، ال آرابینوز، گلیسرول، دکسترین، اریتریتول، زایلوز، لاکتات، پیرووات، آسپارتات، مالونات، فومارات، سیترات و مالات استفاده ولی از ال رامنوز، دی ملزیتوز، ژرانیول، دی-ال متیونین، ال تارتارات، پروپیونات و بنزوآت استفاده نکردند و در استفاده از دی تارتارات و دی سالیسین متغیر بودند. بر اساس نقوش الکتروفورزی پروتئین های سلولی جدایه ها دارای شباهت زیادی بوده ولی تا حدودی با جدایه استاندارد pv تفاوت داشتند. در آزمون بیماریزایی پس از 3 تا 7 روز لکه های نکروزه روی برگ های نارنج (citrus aurantium ) و لمون (c.limon) مشاهده گردید. برای ارزیابی تنوع ژنتیکی جدایه ها از واکنش زنجیره ای پلیمراز box-pcr، eric-pcr و rep-pcr استفاده گردید. بر اساس درخت فیلوژنتیکی ترسیم شده جدایه ها در سطح تشابه 68 درصد در سه گروه ژنتیکی قرار گرفتند. این گروهبندی ژنومی نشان داد که جدایه های p. viridiflava، عامل بلاست مرکبات در درون خود نیز دارای تنوع قابل توجهی بوده و این تنوع با تمامی روش های rep-pcr به کار گرفته شده قابل انعکاس می باشد.